Vanuit Villa Marsi in Le Marche Urbino de Mille Miglia bezoeken?
Route 2020
Donderdag 22 oktober eerste dag: Brescia, Garda meer, Dezano, Sirmione,Villafranca di Verona, Mantua, Ferrara , Mantua, Ferrara, Ravenna, en ten slotte in de avond in Cervia-Milano Marittima .
Vrijdag 23 oktober tweede dag: Vanaf Cesenatico,gaan de auto’s richting Urbino, Fabriano, Macerata, Fermo en Ascoli Piceno Macerata, Fermo, Ascoli Piceno en Amatrice. Vanaf Rieti, gaan de klassiekers richting Rome hier is de gebruikelijke parade door de straten en zal de rit eindigen op de catwalk op via Veneto
Zaterdag 24 oktober derde dag: Ronciglione, Radicofani, Viterbo en Castiglione d’Orcia stop op Piazza Il Campo di Siena. Richting Lucca verlaten de auto’s Toscane via de Cisa-pas en stoppen vervolgens in Parma , de 2020 culturele hoofdstad .
Zondag 25 oktober 4e dag: Salsomaggiore Terme , Castell’Arquato (Piacenza), Cernusco sul Naviglio , de stad in de provincie Milaan onlangs uitgeroepen tot de Europese Stad van Sport 2020 en vervolgens naar Bergamo , voordat de wedstrijd wordt afgesloten op de aankomsthelling van de Viale Venezia in Brescia , waar het allemaal 93 jaar eerder begon, in 1927, met de eerste Coppa delle 1000 Miglia .
De Mille Miglia, duizend mijl, was een endurancerace in Italië die 24 keer georganiseerd werd tussen 1927 en 1957. De Mille Miglia werd één van de bekendste en belangrijkste enduranceraces en heeft veel betekend voor het Gran Turismo racen. De Mille Miglia werd niet volgens een vaste route verreden, maar wel in hetzelfde deel van Italië. Niet minder dan 13 keer werd de route veranderd. Het grootste verschil is echter dat de Mille Miglia voor de Tweede Wereldoorlog tegen de klok in verreden werd en na de oorlog met de klok mee. Tegenwoordig wordt de Mille Miglia nog gereden als een regelmatigheidsrally voor oldtimers die uit de tijdsperiode van 1927 t/m 1957 komen.
In 1928 begon de dominantie van Alfa Romeo, die met uitzondering van 1931 alle vooroorlogse edities wist te winnen. In 1938 was er in het centrum van Bologna een ongeval waarbij tien mensen omkwamen en de Italiaanse overheid besloot om het racen in stedelijke gebieden te verbieden. In 1939 werd geen Mille Miglia georganiseerd en werd als vervanging een race in Libië verreden van Tobroek naar Tripoli. In 1940 werd een officieuze Mille Miglia georganiseerd onder de naam “Coppa Brescia” en verreden op een 165 km lang uitgestippeld circuit dat negen keer moest worden afgelegd. De overwinning ging naar het Duitse BMW.
Na de oorlog, in 1947, werd de Mille Miglia opnieuw georganiseerd. Biondetti wist met een Alfa Romeo 8C 2900 Berlinetta te winnen, maar daarna zou Ferrari bijna alle overwinningen opeisen. Door de steeds snellere en krachtigere wagens werd het racen op openbare wegen echter te gevaarlijk. De Carrera Panamericana in Mexico was een ware dodenrace, waarmee in 1954 gestopt werd. De 24 uur van Le Mans kende 1955 het grootste autoraceongeval ooit (80 doden) en zorgde bijna voor het einde van alle races op de openbare weg. De Mille Miglia hield het vol tot 1957. Dat jaar crashte De Portago met zijn Ferrari en nam twaalf mensen mee de dood in. Hierdoor viel het doek voor de inmiddels legendarische race. In 1958, 1959 en 1961 werden nog pogingen ondernomen om de Mille Miglia in een andere opzet en andere route te laten plaatsvinden, maar dat liep uit op niets.
In 1967, veertig jaar na de eerste Mille Miglia, werd rond Brescia opnieuw een rally gereden met wagens uit de vooroorlogse Mille Miglia en tien jaar later werd dit nog eens overgedaan. Sinds 1982 wordt ongeveer jaarlijks een race georganiseerd voor alle modellen gebouwd tussen 1927 en 1957. Opnieuw wordt er van Brescia naar Rome en terug gereden, zoals dat gedaan werd in de jaren 1930.
(bron wikipedia)[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]